علاوه بر مزایای مختلفی كه مقره‌های كامپوزیتی نسبت به مقره‌های سرامیكی دارا می‌باشند، استفاده از آنها معایبی نظیر ترك و فرسایش مواد پوسته، تغییرات سطحی پوشش مقره، جذب آب، كاهش استحكام الكتریكی ناشی از تخلیه الكتریكی روی مقره تحت محیطهای آلوده نیز دارند كه با ایجاد تغییرات در مواد و طرح مقره قبل از تولید انبوه میتوان به رفع تك تك این عیوب پرداخت. بررسی كارآیی و بازدهی مواد پلیمری همچنین طول عمر مفید كاری آنها توسط آزمونهای پیرسازی امكانپذیر می‌باشد. امروزه تعداد آزمونهای متفاوتی بدین منظور تدوین گردیده است كه امكان انجام چهار روش آنها در آزمایشگاه مه نمكی بوجود آمده است و آزمایشگاه با استفاده از این روشها به ارزیابی مقره‌های مورد آزمون می‌پردازد.

در آزمایشگاه مرجع مه نمکی آزمون مه نمکی بر روی انواع نمونه های بشقابی و سوزنی سرامیکی، مقره آویزی کامپوزیتی، مقره اتکایی خط کامپوزیتی، برقگیر پلیمری، سرکابل پلیمری، بوشینگ پلیمری، مقره های هیبریدی و مقره های پست کامپوزیتی هر یک مطابق با استاندارد محصول انجام می شود.

آزمون ترکینگ سطح شیبدار (Tracking & Erosion) نیز در آزمایشگاه مرجع مه نمکی بر روی انواع نمونه ها از جمله شیت های سیلیکونی، چترک مقره های کامپوزیتی، نمونه های RTV و انواع پلیمرها انجام می شود.

آزمون ویل تست که برای نخستین بار در ایران در آزمایشگاه مه نمکی ساخته و راه اندازی شده است بر روی نمونه های کات اوت فیوز انجام می شود. این آزمون مطابق استاندارد IEC60282-4 انجام می شود.

آزمون UV نیز بر روی انواع چترک مقره های پلیمری و کامپوزیتی و همچنین تابلوهای برق در آزمایشگاه مرجع مه نمکی قابل انجام است.

آزمون تغییر شکل/ خزش بلند مدت نیز بر روی انواع کات اوت فیوزها در این آزمایشگاه انجام میگیرد.